De Flevopolder op zijn mooist:
Op zondagochtend 21 augustus werd Nederland, en met name het midden van het land, de hele dag geteisterd door regenbuien. Deze slechte weersomstandigheden werden al een paar dagen vóór de 21e op allerlei weerapps en in de journaals op t.v. voorspeld. Óók werd op de t.v. in de dagen voorafgaand aan de 21e nadrukkelijk gewezen op de onderhoudswerkzaamheden aan de A1 ter hoogte van Muiden / Lelystad en de te verwachten files als gevolg daarvan. Ik vermoed dat deze omstandigheden er toe geleid hebben dat er zich op zondagmorgen maar mondjesmaat enige MGA’s het parkeerterrein van de start locatie opdraaiden. Ook kwamen enkele leden met de dagelijkse gebruiksauto. In totaal werd de rit door slechts 7 equipes verreden.
Heel jammer natuurlijk, maar het weer was met name die ochtend ook zo slecht, dat slechts weinigen genoeg moed bijeen konden verzamelen om met de MG op stap te gaan. Heel sneu natuurlijk voor Wim der Kinderen, die echter aangaf nog blij te zijn dat er toch nog leden naar Almere waren gekomen. In sombere voorspellingen had hij zich die ochtend afgevraagd of er überhaupt nog wel leden op de rit zouden verschijnen. Ik zou de lage opkomst ook beslist geen disrespect naar de organisator willen noemen. Eerder een geval van overmacht, waar we door een langzaam veranderend klimaat in Nederland steeds vaker aan zullen moeten wennen. Droge zomerse dagen zijn dit jaar op de vingers van 2 handen te tellen. Zelf moest Wim, door acute familieomstandigheden naar huis terug. De jurering en de uitreiking van de prijzen liet Wim aan mij over. In de regen is de rit vervolgens tegen 12.00 uur van start gegaan.
Een kleine stoet van MGA’s
en dagelijkse gebruiksauto’s slingerde zich door een nat, verlaten en donker Almere, op weg voor een tocht van 2.5. a 3 uur door mooie gebieden in Flevoland. In de middaguren piepte slechts zo nu en dan de zon door de regenbuien, om vervolgens weer vrij baan aan de buien te laten. Open rijden was voor de MGA’s dan ook beslist niet mogelijk. Aangekomen bij de finish locatie leek het weer zich wel enigszins te herstellen en kreeg de zon wat meer ruimte. Bij vertrek huiswaarts maakte ik op de terugweg nog even aquaplaning mee, terwijl ik door wolkbreuken gedwongen slechts 90 km p/u reed. Ik heb eigenlijk tot thuiskomst regen, regen en nog eens regen gehad. Aangezien ik alleen was, kwam ik tot de conclusie er goed aan gedaan te hebben met mijn Audi te zijn gekomen. Alleen aan heen en terugreis zou ik al 4 uur kwijt zijn, en als dat in regen moet gebeuren is dat geen feest in een MGA, met ‘mini’ ruitenwissertjes en (in mijn geval) regenwater dat bij de hoeken van kap en raamframe naar binnen dringt.
Voor Wim der Kinderen was de lage opkomst nogmaals jammer, maar dan is het toch wederom weer hartverwarmend dat ook bij een kleinere opkomst de goede sfeer tussen de ATO’ers een de bindende factor is! De rit is gewonnen door Eric en Mary Janssens, die een stukje voor ‘The Octagon’ zullen schrijven. Henk en Ria Bannink keerden fier als 2e prijs winnaars huiswaarts. Bijgaand twee foto’s die ik tijdens de rit heb kunnen maken, terwijl ik op een randmeerdijk achter de latere prijswinnaars reed.
Groet en tot 17-18 september, het MGATO weekend 2016, Han